هنگامی که تصمیم به راهاندازی این خانه دیجیتال کردم، با خودم عهد کردم که فقط وقتی آن را در صفحه روزنوشتهها در بخش مربوط به وبلاگ متممیها معرفی کنم که حداقل 30 مطلب نوشته باشم.
آن زمان 30 مطلب به نظرم خیلی زیاد میآمد. اما حالا که به 30 امین نوشته رسیدهام میدانم که هنوز هم نمیخواهم این کار را بکنم. هنوز راضی نشدهام اما این کار را بیشتر از آن جهت میکنم که این پاداش برایم انگیزاننده خوبی است تا هدف دیگری بگذارم و نوشتن را جدیتر پیگیری کنم.
راستش را بخواهید نوشته معلم عزیزم محمدرضا شعبانعلی در خصوص 200 پست اول وبلاگ و فواید روزانه نوشتن را بارها خواندهام، اما از آن طرف هم در درسهای مربوط به عزت نفس یاد گرفتهام که هدف چنان بلند پروازانهای نگذارم که سرآخر از کیسه عزت نفسم خرج شود. برای همین فکر میکنم نوشتن 30 مطلب دیگر اما حتماً در کمتر از 60 روز هدف مناسب و در عین حال چالشی برایم باشد. با توجه به اینکه 30 مطلب اول بیش از 5 ماه طول کشید و با توجه به برنامههایی که اخیراً شروع کردهام و میدانم بعد از این زمان بسیار کمتری خواهم داشت، معتقدم این هدف به اندازه کافی برایم چالشی است. تقریباً میشود هر یک روز در میان، یک پست جدید.
نیتم از این هدفگذاری جدید و اعلامش در اینجا تبدیل وبلاگ نویسی از یک فعالیت هرازگاهی ِ تفننی به یک عادت تقریباً روزمره و مداوم است. میدانم که منظم نوشتن چه قدر میتواند مهم و اثربخش باشد و تا همینجا هم بسیار از نوشتن، آموختهام. برای همین پاداش خودم را به دو ماه دیگر موکول میکنم.