انتخاب کتاب مناسب برای کودکان و نوجوانان

اولین تجربه‌های جدی اغلب ما با کتاب، برمی‌گردد به دوران مدرسه و کتاب‌های آموزشی. به همین دلیل برای بسیاری که تجربه جایگزینی از کتاب در ذهن ندارند، وقتی صحبت از کتاب و کتاب‌خوانی به میان می‌آید، کتاب‌های درسی و اجبار در یادگیری در ذهن تداعی می‌شود. اغلب فراموش می‌کنیم که کتاب می‌تواند بسیار بیشتر از آنچه فکر می‌کنیم سرگرم‌کننده و لذت بخش باشد. کتاب می‌تواند در مورد هر موضوعی که به آن علاقه داریم و از آن لذت می‌بریم نوشته شده باشد. از زندگی‌نامه آدم‌های محبوبمان گرفته تا بررسی نظریه‌ها و افکار اندیشمندان در تاریخ و فلسفه.

می‌توان گفت در هرموضوع و زمینه‌ای می‌توان کتاب‌های خوبی پیدا کرد و من عمیقاً معتقدم که «اگر کسی کتابخوان نیست، درواقع کتاب‌های مورد علاقه‌اش را پیدا نکرده است.»

 

به همین دلیل در مسیر کتابخوانی شاید یک چالش مهم، همین انتخاب کتاب مناسب باشد. این موضوع خصوصاً در اولین کتاب‌های زندگی‌مان اهمیت دارد و پس از مدتی سلیقه و مسیر خود در کتابخوانی را پیدا می‌کنیم.

مجموعه «لاک پشت پرنده» کار بسیار ارزشمندی در زمینه رتبه‌بندی کتاب‌های مناسب کودکان و نوجوانان انجام می‌دهد که قابل تقدیر است. در واقع دستیار خانواده‌ها در انتخاب کتاب مناسب کودک و نوجوان است و درصورتی که کودک و نوجوان در این گروه سنی می‌شناسید، قطعاً معرفی این مجموعه به پدر مادرشان در انتخاب کتاب مناسب کمک خواهد کرد.

این کتاب‌ها را گروهی از منتقدان، کارشناسان و نویسندگان کودک و نوجوان، با بررسی کتاب‌های هر فصل، انتخاب می‌کنند و جوایزی نیز توسط هیئت داوران یه برترین‌های هر دوره تعلق می‌گیرد.

کانال تلگرام لاک پشت پرنده

صفحه اینستاگرام لاک پشت پرنده

اگر می‌دانستید چند ماه بیشتر زنده نخواهید بود، چه می‌کردید؟ (درس‌هایی از کتاب آخرین سخنرانی)

اگر متممی باشید احتمالاً کتاب «آخرین سخنرانی» رندی پاش را می‌شناسید و حتی آن را خوانده‌اید. پس توضیحی برای معرفی آن نمی‌نویسم. اما اگر این کتاب را نمی‌شناسید به این بخش در متمم مراجعه کنید تا به زودی به لیست کتاب‌های در دست مطالعه‌تان اضافه شود. 

این کتاب توسط شخصی نوشته شده است که سرطان دارد و می‌داند چند ماه دیگر بیشتر زنده نخواهد بود، اما به طرز باورنکردنی سرشار از زندگی است. سرشار از امید و انگیزه برای دنبال کردن رویاهای زندگی...

نوجوان که بودم - یادم نمی‌آید چرا - اما مدتی به این سوال فکر می‌کردم که اگر بدانم مدت کوتاهی زنده خواهم بود چه خواهم کرد؟ هیچ جوابی به اندازه کافی راضیم نمی‌کرد، انگار که یک چیزی کم باشد، به جز: «نوشتن». فکر می‌کردم اگر فرصت کوتاهی برای زندگی داشته باشم هرآنچه که در زندگی دیده‌ام و تجربه کرده‌ام را می‌نویسم و ثبت می‌کنم. 

این جواب، احتمالاً میلِ من به اینکه عمری که داشتم با مردنم از بین نرود را راضی می‌کرد. اما جالب اینجاست هیچ وقت به این که چه چیزهایی می‌نویسم آنچنان فکر نکرده بودم. انگار که این داستان فرضی را آنقدر از خودم دور می‌دیدم که گمان می‌کردم حتماً تا آن موقع حرف‌های خوبی برای نوشتن خواهم داشت. 

رندی پاش حقیقتاً حرف‌های خوبی داشته است. حرف‌هایی که احتمالاً می‌خواست در طول عمرش برای فرزندانش بزند، اما از آنجا که عمرش کفاف نداد که در بزرگ شدن فرزندانش کنارشان باشد، ما نیز از شنیدن آن‌ها بی‌بهره نماندیم. بیش از همه‌ی حرف‌هایش، یادآوری این موضوع که این‌ها را انسانی در آستانه مرگ نوشته است و نحوه برخورد او با این دوران بیش از همه، آموزنده و الهام بخش است. 

 

کتاب کوتاه است و احتمالاً کمتر از یک آخرهفته وقتتان را بگیرد، اما تاثیری که در ذهنتان می‌گذارد طولانی‌تر از هفته‌ها و ماه‌ها خواهد بود. بعد از اتمام کتاب ماه‌هاست دو سوال در ذهنم حضور دارند: یکی آن‌که «رویاهای زندگی‌ام دقیقاً چه چیزهایی هستند و چه تلاش‌هایی برای رسیدن به آن‌ها می‌کنم؟» دیگری آن‌که «چگونه زندگی کنم، که پیش از مرگم یک کتاب حرفِ حساب برای نوشتن داشته باشم؟» سوال‌هایی که در تصمیم‌های ریز و درشت این روزهای زندگی‌م از خودم می‌پرسم و سعی می‌کنم متناسب با جوابم به آن‌ها گام بردارم.

بخش‌های زیادی از کتاب را بسیار دوست داشتم و علامت گذاری کردم که مجدداً به آن سر بزنم. بخش‌هایی که مربوط به بازخورد گرفتن و اثراتش بود دیدگاهم را در این زمینه بهبود داد و بخش‌هایی که مربوط به کار پرتلاش و ثمرات آن بود باعث شد نگاه سرسختانه‌ای در پیگیری رویاهایم داشته باشم. قسمتی از آن‌ها در ادامه می‌نویسم:

«من یک سال زودتر از موعد مقرر که غالباً رسم است، استخدام رسمی شدم، که موجب ایجاد شور و هیجان در سایر استادان قراردادی شد.

آن‌ها به من می‌گفتند:  "چه عالی! تو زودتر از موعد استخدام رسمی شده‌ای. راز موفقیت تو چه بوده؟"

من گفتم: " خیلی ساده است. هرجمعه ساعت 10 شب به دفتر کارم زنگ بزنید تا دلیلش را بگویم." 

عده زیادی از مردم دلشان می‌خواهد میانبر بزنند. من متوجه شده‌ام که بهترین میانبر، همان راه دور و درازی است که در واقع سه کلمه‌ای است: کار پرتلاش.»